Sepilok

Donders! De wekker ging om half 7 en nee! Dat was geen foutje. Opfrissen, tassen inpakken, ontbijten en gaan. Op weg naar het vliegveld in Kuala Lumpur voor de eerste binnenlandse vlucht naar Sandakan. Sandakan ligt in het Noordoosten van Borneo. Vanuit Sandakan zijn we met het openbaar vervoer naar Sepilok gereden. Zowel voor ons als voor de 4 jonge knullen die naast ons zaten in de bus was dit een bijzondere ervaring. Are you Van Persie? What is your name? Haha Why are you here? De jongens in schoolkleding vonden deze toeristen maar al te interessant. Ik gebruik dit verhaal ook maar meteen om een bruggetje te maken naar de ontzettende vriendelijkheid van de mensen in Maleisië. Nooit te beroerd om je advies te geven, gewoon een praatje of wat je van het land vindt. Als je ergens loopt is het niet gek als er ineens een auto langsrijd die al toeterend en zwaaiend voorbij komt.
Aangekomen bij onze accommodatie in Sepilok kregen we allebei kippenvel. Wat een ontzettend gave plek, dit zijn de plekken waarom je een reis als deze doet. Wij hadden een kamer met een buitendouche met uitzicht op de jungle, damn!
Wederom vroeg op het is niet te geloven... Om echt iets van je dag te maken hier zal de wekker toch keer op keer vroeg af moeten gaan. Vandaag was zo'n dag dat het het dubbel en dwars waard was. Vanaf het hotel namen we een transfer naar Sepilok Orang Utan Rehabilitation. Dit is een rehabilitatie centrum voor oerang oetans die ziek zijn of opgesloten hebben gezeten. Vanuit de natuurlijke leefomgeving worden ze weer klaargemaakt om terug te keren in het regenwoud. Om 10.00 in de ochtend was het eerste voedermoment. Net iets voor tienen hoor je vanuit verschillende hoeken de apen aankomen.
Hierna hebben we in de buurt een canopy trail gedaan. Fantastisch uitzicht en een mooie ervaring. Met mijn hoogtevrees een ware beproeving maar door al de afleiding om ons heen toch erg kunnen genieten. Terwijl wij lekker aan het lunchen waren zaten er op een paar meter afstand van ons een aantal oerang oetans naar de mensen te staren, de rollen waren even omgedraaid.
Omdat de mogelijkheid bestond om met je kaartje nog een keer terug te gaan naar het rehabilitation centre zijn wij daarna naar nog een voedermoment geweest. Yeah! Dit keer veel meer apen en veel meer te zien. Wat zijn het toch geweldige beesten. Op een gegeven moment keek er eentje naar het publiek op afstand met een blik van: "zie hun aapjes kijken dan"!
Omdat we een extra nacht hebben bijgeboekt bij onze huidige accommodatie was het helaas niet mogelijk in dezelfde kamer te blijven. Voor de nacht werden we overgezet naar een slaapzaal. Gelukkig deelde wij een slaapzaal voor zeker 20 mensen alleen nog met een ander gezin. Dus weer lekker als twee kleine kinderen een bedje bovenin het stapelbed!
De volgende ochtend bij het ontbijt maar weer eens proberen tickets te boeken voor het volgende gedeelte van de reis. Door het slechte internet hier lukt dit keer op keer niet, stress! En terwijl ik dit zit te typen zegt Kim opgelucht: " YES HET IS GELUKT!!!!"
We wachten nu op het transfer wat ons zal brengen naar de driedaagse tour in de jungle/regenwoud. Hier hebben we echt ontzettend veel zin in!

Voor dit gedeelte van het verslag heb ik veel foto's. Geweldige plaatjes van de omgeving en van de activiteiten die we hebben gedaan. Helaas kan ik die door het slechte internet niet uploaden, deze zullen dus later worden toegevoegd aan het verslag.