Kinabatangan & jungle

Na een 2 uur durende rit kwamen we aan in Kinabatangan. Hier zullen we de komende drie dagen vanaf een kamp verschillende wandelingen en boot tours doen. De muggen hier hebben eigenlijk bijna geen boodschap aan deet. Dus al binnen een paar minuten zitten onze enkels vol met mooie rode bulten.. Die kunnen we toevoegen aan de verzameling want zo onderhand hebben we beide al best een verzameling opgebouwd.
Tijdens de eerste boottocht vroeg onze gids wat wij graag wilde zien... Uhmm a crocodile!!! Maar helaas tijdens deze eerste tocht bleef het bij apen en vogels maar wel echt super gaaf! Een veel voorkomende aap hier is de neusaap. Of zoals de locals hem hier noemen.. Munjet blunda. Nu verwacht ik niet dat jullie zullen weten wat dit betekend dus hierbij de vertaling: de Hollandse aap. En dan vragen we ons natuurlijk af waarom een aap als deze aan ons gekoppeld is! Is de aap zo slim? Nee! Is het een hele mooi aap? Nee! Is de aap goed met water? Nee? Heeft de aap een grote neus, een grote buik en een rood gezicht? Ja! Kijkend naar elkaar zien we idd een grote neus, althans Kim bij mij wel.
Toen onze gids ineens helemaal enthousiast en zelfs bijna hysterisch werd kregen wij het idee dat hij iets bijzonders had gezien. En Jahoor! De white crown hornbill, een vogel die hier niet veel voorkomt En daarom ook erg weinig wordt gezien, erg bijzonder dus. Nou is het natuurlijk super om te zien zo'n vogel maar wat eigenlijk nog veel leuker was om te zien waren al die vogelfreaks haha. Als ware idioten verzamelde zich allemaal bootjes om ons heen met vogelspotters. Er was zelfs een man met een joekel van een lens met camouflage print, houd me tegen ik kan niet meer!!!
We hebben verder nog wat hornbills gezien en longtail makaken en een knaloranje babyaapje, leek mij een betere om Hollandse aap te noemen maarja! Ik kan elk dier wel beschrijven maar dan ben ik even bezig met typen en jullie met lezen dus dat is voor beide partijen niet zo fijn.
Die avond hebben we de eerste avondwandeling gedaan in de jungle. Om even te schetsen hoe zoiets eruit ziet.. Lange broeken, shirt met lange mouwen, helemaal ingespoten met deet, laarzen aan en zaklamp mee. In de jungle was het werkelijk pikkedonker. Na een paar meter vroeg de gids ons: "if you Hear elephant Please tell me!" Waar hij snel aan toevoegde: "if we Hear we really need to go away quick!" Nou ja daar gingen we dan. Van wat wandelende takken en mooie vogels aan toe. Owja en heel veel sporen van olifanten, omgeduwde bomen, afdrukken en kilo's stront!
Ik wil nog wel even benoemen dat onze gids echt ontzettend gepassioneerd is in wat hij hier doet. Bij elk dier begint hij te stralen en zegt yes Bob you make picture quick quick! Chung zoals hij heet heeft overigens een kop alsof hij zelf thuishoort in de jungle.
Dag twee in de jungle is aangebroken en om half 6 ging de wekker om vervolgens een half uur later met de eerste boottrip van de dag mee te kunnen gaan. We hebben tijdens deze tocht twee orang oetans zien zitten, heel vet! Veel tekenen van krokodillen maar helaas, nog steeds geen één gezien.
Na het ontbijt vertrokken we voor de wandeling naar het Ox Bow Lake. Een afgelegen meertje in de jungle, leuk, mooi, enig, dikke prima! Hoogte punt was een Chinees die op z'n bek ging! Owja en Kim haar laars was lek haha! Het had in de nacht ontzettend hard geregend dus de grond was een en al lumpur (modder), Het regende die nacht zo hard dat je elkaar niet eens kon verstaan. Onze kleding zit ondertussen behoorlijk onder de modder dus die moeten we snel even ergens uitwassen!
Tijdens de middagboottocht hebben we echt weer heel veel apen gezien en nog gaver drie hele mooie white crown hillborns. Ik ben zo enthousiast over vogels kijken dat ik overweeg een verrekijker te kopen om bij ons in de tuin kraaien en musjes te gaan spotten.
En deze avond weer een avondwandeling door de jungle, welke ongeveer anderhalve uur duurde. Wederom pikkedonker! En wederom vogeltjes maar verder geen spannende dieren, jammer! Wel had ik een spin op mijn rug. Lieve Kim attendeerde mij daar even op door heel subtiel te zeggen dat er een spin om mijn rug zat. Afgaande op haar boodschap, uitspraak, volume en toon vermoedde ik een spin ten grote van een olifant op mijn rug te hebben, dit viel echter behoorlijk tegen.
Gelukkig zorgde de gids nog voor een leuke grap. Na zeker vijf kwartier rond te lopen keek hij ernstig om en sprak de woorden: "i don't Know what way to go!" Gelukkig kon ik hem aankijken en zag hoe hij zijn best deed serieus te blijven en niet te lachen. Achter mij stond inmiddels een jonge dame met knikkende knietjes die haar leven in een paar seconde voorbij zag komen. Het huilen stond haar nader dan het lachen... Ja die Chung zijn ze nu dus nog steeds aan het zoeken dat snappen jullie natuurlijk wel.
Onze laatste dag alweer bij de Kinabatangan River. In de ochtend weer vroeg op voor de laatste boottocht, hier vooral van zitten genieten, weinig dieren gezien maar was een leuke boottocht met zicht op de zonsopkomst.
Uiteindelijk hebben we geen olifanten en krokodillen gezien. De olifanten verplaatsen zich voortdurend stroomopwaarts en stroomafwaarts wat maakt dat ze erg lastig te vinden zijn.

Voor vertrek nog even onze aandenken tellen van het meest geliefde beestje van de jungle, de mug. Een quick scan over benen en armen en de teller stond persoon rond de 40 bultjes.
Daarna weer met de auto terug naar het vliegveld van Sandakan waar we met het vliegtuig naar Kota Kinabalu zijn vertrokken, een korte vlucht van ongeveer 30 minuten. Een uitdaging welke we nog niet eerder zijn aangegaan was het aankomen in een stad zonder een hotel te hebben geboekt... Ook dat hebben we getrotseerd want inmiddels zitten we veilig en wel in een hotel midden in het centrum.

To be continued...

Foto's van Sepilok zijn toegevoegd!!!
Foto's van Kinabatangan en de jungle volgen!